pezd- — To fart. 1. Suffixed form *pezd i . feist, from Old English fīsting, a breaking wind, and Middle English fisten, to fart, from Germanic *fistiz, a fart. 2. petard, from Latin pēdere, to fart. 3. Perhaps Latin pēdis, louse (? < “foul smelling… … Universalium
perd- — To fart. 1. fart, from Old English *feortan, to fart, from Germanic *fertan, *fartōn. 2. partridge, from Greek perdix, partridge (which makes a sharp whirring sound when suddenly flushed). [Pokorny perd 819.] Compare pe … Universalium
βδέω — (Α) 1. πέρδομαι, κλάνω 2. αναδίδω δυσοσμία, βρομάω. [ΕΤΥΜΟΛ. Εκτός από το ενεστωτικό θ. *perd (πρβλ. πέρδομαι) υπήρχε στην Ινδοευρωπαϊκή θ. *pezd , με παρόμοια σημασία, στο οποίο ανάγεται και το ρ. βδέω. Πρόκειται για ονοματοποιημένο ρ. που… … Dictionary of Greek
πέζις — εως, ἡ, Α είδος αμανίτη χωρίς στέλεχος. [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Πρόκειται για αρχαϊκού τύπου λ., που αναφέρεται σε ένα είδος μανιταριού (πρβλ. λατ. pezica), το οποίο πιθ. ταυτίζεται με το λυκόπερδον (< πέρδομαι). Η λ. πέζις συνδέεται πιθ. με … Dictionary of Greek
πέρδομαι — ΝΑ αφήνω πορδή, κλάνω. [ΕΤΥΜΟΛ. Το ρ. πέρδομαι ανάγεται σε εκφραστική ΙΕ ρίζα *perd «κλάνω» και συνδέεται με: αρχ. ινδ. pardate, αρχ. άνω γερμ. ferzan, ρωσ. perdetĭ, λιθουαν. perdžu (πρβλ. ΙΕ ρίζα *pezd τών βδέω, βδελυρός). Στην ετεροιωμένη… … Dictionary of Greek
feisty — [19] Feisty, nowadays a colloquial Americanism for ‘quarrelsome’ or ‘spirited’, originated in Middle English as a term for a ‘farting dog’. It goes back to the now obsolete English verb fist ‘fart’, which came ultimately from Indo European *pezd… … The Hutchinson dictionary of word origins
fizzle — [16] Originally, fizzle meant ‘fart silently or unobtrusively’: ‘And then in court they poisoned one another with their fizzles’, Benjamin Walsh’s translation of Aristophanes’ Knights 1837. Then in the mid 19th century it started to be used for a … The Hutchinson dictionary of word origins
feisty — 1896, aggressive, exuberant, touchy, Amer.Eng., with Y (Cf. y) (2) + feist small dog, earlier fice, fist (Amer.Eng., 1805); short for fysting curre stinking cur, attested from 1520s, from M.E. fysten, fisten break wind (mid 15c.); related to O.E … Etymology dictionary
petard — pe·tard (pĭ tärd’) n. 1) A small bell shaped bomb used to breach a gate or wall. 2) A loud firecracker. Idiom: ● be hoist with one s own petard ▸ To be undone by one s own schemes. ╂ [French pétard, from Old French, from peter, to br … Word Histories
perd- — perd English meaning: to fart Deutsche Übersetzung: “laut furzen” Material: O.Ind. párdatē “furzt” (Gramm.), Av. рǝrǝδaiti “furzt”; Gk. πέρδω, πέρδομαι (mostly Med. as in O.Ind.) ds., ἔπαρδον, πέπορδα; πορδή “breaking wind, fart”; … Proto-Indo-European etymological dictionary
